فقر، امنیت غذایی، سوءتغذیه
غذا نه فقط نیاز فیزیولوژیک فرد برای حفظ سلامت و بقاست بلکه نیاز پایه ای جامعه برای تامین رشد و سلامت اجتماعی است
متخصصین تغذیه سلامت تغذیه ای را معادل واژه سیری سلولی می دانند. یعنی برآورده شدن نیازهای افراد خانوار به مواد مغذی ، بزرگ مغذی ها و ریز مغذی ها.
با این همه اینکه تامین این مواد غذایی و انتخاب اینکه کدام مواد غذایی در الگوی مصرف و سبد غذایی خانوار هر منطقه بر چه اساسی تنظیم و پیشنهاد شود چیزی است که فقط در حیطه مسئولیت متخصصان تغذیه نیست و بر آیندی از عملکرد همه ی نهادهایی است که بر تامین مفهوم گسترده تری به نام امنیت غذایی دخیل بوده و برای آن تصمیم سازی می کنند.
به طور خاص سیاستگذارانی که برای بخش های مختلف اقتصادی تصمیم می گیرند می بایست به اهمیت این مورد آگاه باشند.
جمعیت دچار سوء تغذیه حاصل از کوتاهی در هر بخش از نظام تصمیم سازی ؛ تنها خودش دچار خسران و بیماری نمی شود بلکه عدم تامین امنیت غذایی در ابعاد اجتماعی سبب به مخاطزه انداختن ثبات و عدم توسعه هر جامعه خواهد بود.
گرانی مداوم و کوچکتر شدن هر روزه سفره خانوار و تهی شدن سفره از اقلام اصلی تامین کننده سلامت تغذیه ای خطری نیست که تنها متوجه سلامت فرد باشد.
امروز اگر دسترسی به مواد غذایی مناسب برای تامین امنیت تغذیه ای جامعه به هر دلیل دچار تنگنا شود اثرات آن در مدت طولانیتر علاوه بر بروز و شیوع بیماری های حاصل از کمبود و دامن زدن به ناتوانی آحاد جامعه ،عواقب اجتماعی مخرب تری به دنبال خواهد داشت.
غذا نه فقط نیاز فیزیولوژیک فرد برای حفظ سلامت و بقاست بلکه نیاز پایه ای جامعه برای تامین رشد و سلامت اجتماعی است.مسیری که نمی توان به هر دلیل نسبت به آن غفلت ورزید. چنانکه در فرهنگ جامعه همه به خوبی آموخته ایم گرسنگی که از یک در وارد می شود ایمان از در دیگر خارج خواهد شد.
با این همه اینکه تامین این مواد غذایی و انتخاب اینکه کدام مواد غذایی در الگوی مصرف و سبد غذایی خانوار هر منطقه بر چه اساسی تنظیم و پیشنهاد شود چیزی است که فقط در حیطه مسئولیت متخصصان تغذیه نیست و بر آیندی از عملکرد همه ی نهادهایی است که بر تامین مفهوم گسترده تری به نام امنیت غذایی دخیل بوده و برای آن تصمیم سازی می کنند.
به طور خاص سیاستگذارانی که برای بخش های مختلف اقتصادی تصمیم می گیرند می بایست به اهمیت این مورد آگاه باشند.
جمعیت دچار سوء تغذیه حاصل از کوتاهی در هر بخش از نظام تصمیم سازی ؛ تنها خودش دچار خسران و بیماری نمی شود بلکه عدم تامین امنیت غذایی در ابعاد اجتماعی سبب به مخاطزه انداختن ثبات و عدم توسعه هر جامعه خواهد بود.
گرانی مداوم و کوچکتر شدن هر روزه سفره خانوار و تهی شدن سفره از اقلام اصلی تامین کننده سلامت تغذیه ای خطری نیست که تنها متوجه سلامت فرد باشد.
امروز اگر دسترسی به مواد غذایی مناسب برای تامین امنیت تغذیه ای جامعه به هر دلیل دچار تنگنا شود اثرات آن در مدت طولانیتر علاوه بر بروز و شیوع بیماری های حاصل از کمبود و دامن زدن به ناتوانی آحاد جامعه ،عواقب اجتماعی مخرب تری به دنبال خواهد داشت.
غذا نه فقط نیاز فیزیولوژیک فرد برای حفظ سلامت و بقاست بلکه نیاز پایه ای جامعه برای تامین رشد و سلامت اجتماعی است.مسیری که نمی توان به هر دلیل نسبت به آن غفلت ورزید. چنانکه در فرهنگ جامعه همه به خوبی آموخته ایم گرسنگی که از یک در وارد می شود ایمان از در دیگر خارج خواهد شد.
دیدگاه‌ها