پرخوری عصبی چیست
پر خوری عصبی یا بولیمیا یکی از بیماری های اختلالی خوردن است .در این بیماری شخص به طور مکرر مقادیر زیادی از غذا را در زمانی محدود مصرف می کند که قطعا بیشتر از میزانی است که اکثر مردم در مدت مشابه و تحت شرایط مشابه مصرف می کنند.
درضمن فرد احساس کنترلی برقطع خوردن و یا کنترل بر نوع و مقدار غذای خود ندارد. درضمن در این دوره های پر خوری، فرد از مواد شیرین ، پرکالری و نرم مثل کیک یا کلوچه استفاده می کند.بعضی بیماران بدون توجه به مزه غذا علاقه به غذاهای پر حجم دارند . غذاها مخفیانه و سریع خورده می شوند و گاهی خوب جویده نمی شوند.
پرخوری و رفتار جبرانی نا متناسب هر دو به طور متوسط حداقل هفته ای دو بار و به مدت 3 ماه روی می دهد.
بیشتر بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی وزن طبیعی دارند، ولی وزن برخی از آنها ممکن است بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی باشد. این بیماران در مورد اینکه در نظر دیگران چگونه جلوه می کنند و نیز جذابیت جنسی ، تصویر بدنی و ظاهر خود نگران هستند .
همچنین میزان اختلالات خلقی و اضطرابی و اختلالات کنترل تکانه درآنها بالا می باشد. به طور مثال فقدان کنترل خود درزمینه های مختلفی مانند مدیریت مالی که منجر به خرید وسواسی و خرید تکانشی می شود و یا گاه سوء مصرف مواد و روابط جنسی فعال که منجر به دوره های گذرای دلبستگی های آتشین و بی بند و باری می شود وجود دارد.
اینگونه افراد به طور مرضی ترس از چاق شدن دارند و به طور بی وقفه تمایل به لاغر شدن دارند . اغلب پس از خاتمه پرخوری ، شخص دچار احساس گناه ، افسردگی یا نفرت از خود می شود. و به همین منظور برای جلوگیری از افزایش وزن ، به رفتارهای جبرانی عودکننده ای نظیر پاکسازی ، استفراغ عمدی ، استفاده مکرر از مسهل یا مدر( 80 درصد) ، روزه گرفتن یا ورزش مفرط یا رژیمهای سخت (20 در صد ) می پردازند.
میزان شیوع این اختلال در کشورهای صنعتی تقریبا یک درصد جمعیت عمومی است و در زنان بسیار شایعتر از مردان است .
دیدگاه‌ها