دارچین (Cinnamon)
دارچین جزو ادویه های پرمصرف در کشورها و فرهنگ های مختلف است. ادویه دارچین که در فروشگاه ها به فروش می رسد، ممکن است ترکیبی از انواع دارچین باشد. رایج ترین نوع دارچین که در آمریکای شمالی فروخته می شود، دارچین کاسیا است که از پوست خشک درختی همیشه سبز در مناطق جنوب شرقی آسیا تهیه می شود. نوع دیگر، دارچین سیلان یا Cinnamomum verum است.
استفاده های عمومی از دارچین
دارچین کاسیا (Cassia) به صورت خوراکی برای دیابت، پیش دیابت، نفخ شکم، اسپاسم عضلات و دستگاه گوارش، جلوگیری از تهوع و استفراغ، اسهال، عفونت، سرماخوردگی و از دست دادن اشتها استفاده می شود. همچنین برای ناتوانی جنسی، التهاب و درد مفاصل، فتق بیضه، علائم یائسگی، آمنوره (قطع عادت ماهیانه)، به عنوان عامل سقط جنین، برای آنژین، اختلالات کلیوی، فشار خون بالا و سرطان نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
دارچین کاسیا به طور موضعی به عنوان ضد پشه کاربرد دارد.
از دارچین کاسیا در صنایع غذایی به عنوان عامل طعم دهنده استفاده می شود.
ایمنی غذایی
هنگامی که به صورت خوراکی و درمقادیر معمولی استفاده شود به احتمال زیاد بی ضرر است. دارچین کاسیا در مطالعات بالینی چهار ماهه ایمن شناخته شده است. این دارچین به طور کلی در ایالات متحده در گروه بی ضرر قرار می گیرد (GRAS).
استفاده موضعی آن برای کوتاه مدت احتمالا بی ضرر است. روغن ۵ ٪ دارچین کاسینا به طور موضعی در یک مطالعه بالینی مورد استفاده قرار گرفته است.
باید توجه داشت که استفاده از دارچین به صورت خوراکی در دوزهای بالا و برای مدت طولانی ممکن است مضراتی داشته باشد. برخی از محصولات دارچین کاسیا حاوی مقادیر زیاد کومارین هستند که می تواند منجر به سمیت کبدی شود، که البته پس از قطع مصرف کومارین بر طرف می گردد. در بیشتر موارد، مصرف دارچین کاسیا مقدار کافی کومارین برای ایجاد سمیت کبدی نخواهد داشت؛ با این حال، در افراد بسیار حساس مانند افرادی که مبتلا به بیماری کبدی هستند، مصرف طولانی مدت و دوز بالای دارچین کاسیا ممکن است این وضعیت را تشدید کند و باید در مصرف آن احتیاط شود.
مصرف در کودکان: اگر به صورت خوراکی و درمقادیر معمولی استفاده شود، احتمالا بی ضرر است. مصرف خوراکی دارچین کاسیا به مقدار ۱ گرم در روز در نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله به مدت سه ماه بی ضرر گزارش شده است.
مصرف در هنگام بارداری و شیردهی: اطلاعات و مطالعات دقیقی در مورد ایمنی دارچین کاسیا به شرط استفاده در مقادیر دارویی در دوران بارداری و شیردهی موجود نیست. از استفاده دارویی در این دوران باید اجتناب گردد.
میزان تاثیربخشی در مطالعات بالینی
چندین مطالعه کلینیکی بر روی دارچین کاسیا و دیابت چاقی (Type II) انجام شده است که در برخی از آنها تاثیرات قابل توجهی به دست آمده است. تجزیه و تحلیل (متاآنالیز) نتایج ۵۴۳ مطالعه بالینی بر روی بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع دو نشان می دهد که مصرف روزانه ۱۲۰ میلی گرم تا ۶ گرم دارچین کاسیا به مدت ۴ تا ۱۸ هفته باعث کاهش گلوکز خون ناشتا به میزان ۲۵ میلی گرم در دسی لیتر، کلسترول تام به میزان ۱۶ میلی گرم در دسی لیتر، کلسترول LDL ۹ میلی گرم در دسی لیتر و کاهش تری گلیسیرید به میزان ۳۰ میلی گرم در دسی لیتر شده است. همچنین میزان کلسترول مفید (HDL) ۲ میلی گرم در دسی لیتر افزایش یافته است. با وجود کاهش قند خون ناشتا با مصرف دارچین کاسیا، اثر آن بر هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1C) قابل توجه نبوده است. تحقیقات بالینی نشان می دهد که مصرف روزانه دارچین در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولین (Type I)، بر روی قند خون ناشتا، HbA1C، حساسیت به انسولین یا کاهش میزان حملات هیپوگلیسمی تاثیری نداشته است.
اثرات جانبی
به نظر می رسد دارچین کاسیا برای بیشتر افراد به خوبی قابل تحمل است و در اکثر موارد عوارض جانبی قابل توجهی گزارش نشده است. با این حال، در موارد نادر دارچین ممکن است باعث ایجاد خارش یا واکنش های آلرژیک پوستی در هنگام مصرف خوراکی یا موضعی گردد. یک مورد حمله هیپوگلیسمی نیز برای یک بیمار بامصرف دارچین گزارش شده است که روشن نیست که مصرف دارچین کاسیا باعث این حمله تشنجی شده باشد. اگرچه نگرانی در مورد مصرف دارچین کاسیا به علت محتوای کومارین و در نتیجه احتمال آسیب کبدی وجود دارد، با این حال بیشتر مطالعات نشان می دهند که مقدار کومارین موجود در دارچین برای ایجاد عوارض جانبی در اکثر بیماران بسیار کم است.
دکتر سارا تبریزی
دکترای تغذیه و سلامت جامعه
متخصص رژیم درمانی از کالیفرنیا
دیدگاه‌ها